Το ποδόσφαιρο εκπροσωπεί τις αξίες των σύγχρονων κοινωνιών που τονίζουν το
συναγωνισμό, την επίδοση και την ισότητα των ευκαιριών.΄Εχει χαρακτηριστεί» όπιο του λαού»
και έχει περιγραφεί ως «σύγχρονη θρησκεία», όπου τα γήπεδα λειτουργούν ως σύγχρονοι
«καθεδρικοί ναοί» Οι μεταφορές αυτές προσπαθούν στην ουσία να ερμηνεύουσουν την έντονη
συναισθηματική εμπειρία του θεατή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, το συναρπαστικό συλλογικό
βίωμα της κερκίδας, το πάθος και την αφοσίωση του οπαδού της ομάδας.
Ταυτόχρονα το ποδόσφαιρο εκφράζει κατεξοχήν ανδρικές αξίες, παρακολουθείται σχεδόν
αποκλειστικά από άνδρες θεατές και είναι, σε σημαντικό βαθμό, τόπος κατασκευής της
ανδρικής ταυτότητας. Η όλη οργάνωση του παιχνιδιού εξάλλου παραπέμπει στον πόλεμο, ενώ
μια σειρά από παρομοιώσεις από τις πολεμικές συγκρούσεις για την περιγραφή του
ποδοσφαιρικού αγώνα αφήνουν να εννοηθεί ότι το γήπεδο είναι ένα πεδίο μάχης όπου
αναμετρούνται δύο ομάδες –στρατοί. Ο χώρος του γηπέδου είναι επίσης ένας χώρος βίας, τόσο
μεταξύ αθλητών όσο και μεταξύ θεατών. Και αν το «σκληρό» παιχνίδι έχει αρχίσει να
περιορίζεται με τα –ατυχή καμιά φορά και εκνευριστικά συχνά- σφυρίγματα των διαιτητών και
τη θέσπιση όλο και πιο αυστηρών κανονισμών, η χουλιγκανική βία ανθεί. Χτίζεται εκεί ένα
άλλο μέτωπο, ανάμεσα σε θεατές και αστυνομικούς, ανάμεσα σε οπαδούς και διαιτητή, όπου τα
διάφορα «επεισόδια» αντανακλούν την αρρενωπή «αταξία» και παραβατικότητα απέναντι στην
εξουσία.
Οι οπαδοί πάνε στο γήπεδο για να μεθύσουν με τη νίκη της ομάδας τους, να ταπεινώσουν και
να κατατροπώσουν τους αντιπάλους ,να ζήσουν την εμπειρία του θεάματος και της συμμετοχής
σε μια εντελώς ιδιαίτερη συλλογικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου